KAFES

Yazar: JOSH MALERMAN

(The High Strung grubunun solistti.)

                  Uzun bir aradan sonra tekrar okumaya başladım ve  yeni kitap

Belki bir çoğunuz okumuştur ben geç kalmış olabilir çünkü güncel olarak çok fazla takıp edemiyorum kitapları üniversite sebebiyle ama yapabildiğimce okuyup paylaşmayı düşünüyorum.Yine çok okunanlar listesinde olan bir roman.Bilim-kurgu diyebileceğimiz türden ama korku kategorisinde yer alıyor.

             Konusuna geçecek olursak;Önce ''Rusya Raporu'' olarak yayılmaya başlayan raporlarda çeşit çeşit ölümler ortaya çıkıyor.Ülkenin çeşitli yerlerinde bu raporlar git gide çoğalıyor ve ne olduğu hakkında kimsenin bir fikri yok.Baş kahramanımız Malorie kardeşiyle birlikte bir evde yaşamaktadır.Ve hamile olduğundan şüphelendiği gün raporlar ortaya çıkmaya çoktan başlamıştı bile.Kardeşiyle eczaneye giderken insanları ve çevreyi betimliyorlardı benim için romanın ilginç olmaya başladığı yerdi..Çünkü ilginçti.İnsanlar gözlerini bağlıyorlar,pencerelerine battiniye ile örtüyorlardı,gözleri kapalı değnek ile yüremeye çalışıyorlardı tıpkı körler gibi böyle yapmalarının nedeni ise Rusya Raporlarında ortaya çıkan ölümlerin ''bir şeyi gördükleri''için ortaya çıktıklarını düşünüyorlardı.O şey ne ise görüldüğü anda insanı deliliğe sürüklüyor aklı başından gidiyor v e kişi kendi kendini öldürüyor.Başta bu tez bana saçma geldi altında başka bir şey vardır diye düşündüm ama yazar bu şekilde olması yönünde devam etti. Malorie bu karmaşanın  ve tüm bu yapılan saçmalığın sona ereceğine inanıyordu ama gerçeği kardeşini odada ölü bulduğunda anladı.Gazete de gördüğü ilan ile hayatta kalmayı başaran bir takım insanların evine gitmek için yola koyuldu gözleri kapalı şekilde araba sürüyor sadece gerektiğin de göz ucu ile bakıyordu.Etraf sessiz kimsecikleri yok bomboş sokaklar terkedilmiş arabalar ölü varlıklar gözleri açıkken gördükleri! O eve vardığında 1 kadın 4 erkek ile karşılaştı.Evin pecereleri battaniye ile örtülmüş kiler ağzına kadar konservelerle dolu kuyuda su çekiyorlar kuyuya giderken bile gözler kapalı...9 ay boyunca burda bir şekilde geçiniyorlar.Yaşamaları için düşünüyorlar tehlikelide olsa ihtiyaçlarını gidermek için gözleri bağlı dışarıya çıkıyorlar.Sonra onun gibi hamile bir bayanda onlara katılıyor.Sonra baş belasi bir adam da! Burayı çok açmayacağım okuyanlar için bozulmasın.9 ay sonra iki kadın da aynı aynda doğum yaparken çok büyük bir olay gelişir  bunun sonucunda tek başına kalır. 2 çocuk ve sadece Malorie !!! 4 yıl boyunca kadın çocukları eğitiyor gözler kapalıyken uyanık olmayı gözler kapalıyken kuyudan su çekmeyi gözler kapalıyken en iyi dinleyici olmayı!Yazar gerçekten görmeden görmeyi gösteriyor.Hayatta asıl kalınabileceğini.Bazı yerler kafa karıştırsa da mümkün mü dese de çok fazla takılmadım tıpkı Will Smith'in ''Ben Efsaneyim''  filminde olduğu gibi hissettim.Bilim-kurgu gibi-her şey mümkün!..4 yıl sonra cesaretini toplar ve nehir yolculuğuna koyulur 2 çocukla birlikte.Peki nereye gidiyor dünya hala aynı sessiz ve ürkütücü iken..4 yıl önce doğumdan sonra o büyük kargaşadan sonra telefon çalmıştı ve açmıştı Malorie arıyan hayatta kalmayı başarabilen bir takım insanların davetiydi.Onların orda olduğunu söyleyende Malorie'nin hayatta kalmak için gitti evdeki arkadaşı Tom'du.Peki Tom kimdi? Roman boyunca cesaret  örneği olan her şeyi ile bu durumu atlatmaya çalışsan dışarı çıkma konusunda eve yardımcı olmak konusunda en önde gelen yegane kişiydi.Peki sonu ne oldu...Ahhh bende bilmiyorum. Malorie nehir yolculuğu boyunca eğittiği 2 çocuğun kulaklarını rehber edindi gerçekten böyle bir şey mümkün müdür bilim açısından neden olmasın? İnsan beyni sadece yapmak istesin duyarak görmeyi öğrenebilir.Başlarına yolculuk boyunca tehlikeler gelse de 4 yıl önce davet edilen yere varır.Neresi mi ''June Tucker Körler Okulu''!!!

                              

              Yazar tamamen başka şekilde işleyen bir dünya yapmaya çalıştı.Eski düzen tamamen yerle bir oldu.İşe gitmeye çalışan insanlar yok.Okula gitmemek için direnen öğrenciler yok.Eğlenmek için arkadaşlarıyla toplanan gençlik yok.Aile yemekleri yok.Sınav yok para derdi yok.Aklınıza gelebilecek eski düzene dair hiç bir şey yok.Çünkü tek yapmaları gereken görmeden yaşamak.

              Bakmak,görmek;bulutları görmediğinizi denizleri,yeşillikleri,ağaçları,çicekleri,dünyanızı görememekten daha beteri görebilecekken gözlerinizin kapalı olmalısı gerektiği yaşamak için...

             Bu roman sanki hikayesini bitirmemiş gibi seri şekline dönüşebilecek bir kitap yazardan ikinci bir kitap gelse şaşırmam doğrusu.Açlık oyunları gibi tutabilecek bir kitap.Son olarak o insanların ne gördüklerini merak ediyorsunuz dimi bende !! Lakin yazar bunun ne olduğunu söylemiyorlar.Uzaylı olabilir,yaratık olabilir,bakteri olabilir ne olduğu konusunda bir şey söylenmiyor bu da merak konusu belki de hayal gücümüzü zorlamaya çalışmıştır yazar.

Not: Hayatın Neresinde Nasılız Ve Ne Kadar Hazırlıklıyız ?

                                                                                                                  by HopeFulDamsel